Tag Archive for: artysta bez dyplomu

Artysta bez dyplomu – jak zacząć współpracę z galerią?

Kilka dni temu napisał do mnie  artysta  z pytaniem co robić, jeśli jest się twórcą, lecz bez wykształcenia akademickiego? Czy oznacza to skazanie za niełaskę? W związku z tym, że wśród bardzo zdolnych artystów jest wielu, którzy nie posiadają tytułu ‘artysta-plastyk’ temat ten postanowiłam rozwinąć.

Artyści bez wykształcenia kierunkowego mają zdecydowanie trudniej niż ci, którzy odbyli studia w uczelniach plastycznych. Renomowane galerie – i te mniej renomowane – zazwyczaj nie przyjmują do sprzedaży prac artystów tego typu. Nawet jeśli realizacje twórcy-samouka podobają się ludziom i ma to realne przełożenie na sprzedaż, to nie jest to wystarczający argument dla galerii. Niestety artysta to zawód, a dokument potwierdzający ukończenie uczelni jest pewną formą gwarancji dla instytucji kultury, która sprzedaje dzieła. Musi ona bowiem posiadać żelazne argumenty, które przekonają do potencjalnego klienta do zainwestowania właśnie w tego twórcę –  a i sam klient ufniej podchodzi do artysty wykształconego mając bowiem przekonanie, że twórca ten ma więcej szans na zaistnienie w świecie sztuki. Stąd też artysta-samouk w dużej mierze skazany jest na tułaczkę od galerii do galerii – a słuchając ciągłych odmów, także na spadek własnej wartości – lub też – co wydaje się rozsądniejsze – wzięcie sprawy we własne ręce.

artysta-bez-dyplomu-%e2%88%92-co-robic-gdy-galeria-odmawia-wspolpracy

Jeśli nie ma się oparcia instytucjonalnego, to należy uświadomić sobie to, że samemu jest się sterem i tak naprawdę należy wykonać dużo pracy w celu spopularyzowania swej twórczości. A  działania te w dużej mierze nie różnią się od działań, które podejmować muszą także artyści po ASP. Na samym początku jednak warto uświadomić sobie poziom posiadanych umiejętności – ale oczywiście w sposób bardzo obiektywny. Warsztat jest bardzo ważną kategorią, która pozwala na ocenę naszych umiejętności i opanowania wybranego przez nas rzemiosła. Jeśli mamy problemy np. z rysunkiem, skrótami perspektywicznymi, rozłożeniem farby na płótnie czy zachowaniem proporcji i kompozycji, to może warto nieco podszkolić się w tym zakresie? Uważam bowiem, że każda odskocznia czy styl własny musi wyrastać z nabytych umiejętności. Dopiero znając zasady i reguły można się buntować przeciwko nim do woli. Nie na odwrót. Bo brak porządnego warsztatu zawsze widać, a to nie świadczy o artyście dobrze. Pomimo tego, iż uznaje się, że artysta powinien mieć wykształcenie, to przecież nie ma żelaznych reguł czy ustaw określających kto może artystą zostać, co w wielkim skrócie oznacza, że furtka niemalże dla każdego jest otwarta. Największym zadaniem jest więc przekonanie do siebie odbiorców i następnie kupujących. A wtedy galerie przyjdą same.

Niektórzy doradcy uważają także, że manewr obniżania cen za obrazy, wynikający z poczucia „bycia” artystą bez dyplomu jest śmieszny – oczywiście pod warunkiem, że reprezentujemy wysoki poziom zarówno świadomości artystycznej, jak i warsztatowej. Wskazuje się także na szereg twórców, którzy nie posiadając wykształcenia kierunkowego całkiem dobrze radzi sobie na rynku sztuki – niestety w dużej mierze wskazuje się na artystów działających poza granicami naszego kraju ( a w nim wszystko jest nieco trudniejsze). Mówi się także o tym, że jeśli prace sprzedawane są bardzo dobrze w określonym, dłuższym okresie, to należy pomyśleć nawet po podwyżce cen o ok. 10%. Jeśli jest popyt, to jest to najlepszy moment na rynkowy wzrost wartości. Jeśli jednak przyjdzie komuś pomysł podniesienia cen o znacznie więcej, to musi być on przygotowany na wszystko, nawet na wielkie rozczarowanie miłośników jego sztuki, co w konsekwencji może doprowadzić do zaniechania procesu nabywczego.

Jeśli pragnie się także sprzedawać więcej, warto zrobić małe badania rynkowe, co rozumiem jako przeprowadzenie małego rozeznania wśród sympatyków własnej sztuki. Dobrze bowiem wiedzieć co w naszych pracach podoba się ludziom? Dlaczego lubią nasze realizacje? Dlaczego chcą je posiadać? Co sprawia, że je kupują? Czy mają jakieś konstruktywne uwagi? Posiadając takie informacje łatwiej będzie stworzyć przemyślaną – nazwijmy to typowo biznesowo – kampanię marketingową naszej osoby i własnych realizacji w celu zainteresowania naszą sztuką nowych odbiorców czy kolekcjonerów.

Jeśli mówimy o kolekcjonerach, to warto także poprosić – tych, którzy zakupili od nas dzieło – o list intencyjny czy pisemne bądź ustne referencje, a przynajmniej o możliwość wpisywania w portfolio adnotacji „obraz znajduje się w kolekcji prywatnej Jana Kowalskiego czy Państwa Kowalskich”. Oficjalna zgoda jest ważna, gdyż należy pamiętać, iż wielu kolekcjonerów pragnie pozostać anonimowymi. Dodatkowo, warto również zapytać – ale nie w sposób nachalny – czy istnieje możliwość polecania naszej twórczości innym biznesmenom, kolekcjonerom czy firmom.

No i jeszcze jedno – jeśli nie uzyskaliśmy żadnej odpowiedzi od galerii sztuki lub też otrzymaliśmy odpowiedź negatywną – nie zniechęcajmy się od razu. Warto bowiem rozejrzeć się po innych miejscach, w których możemy zorganizować wystawę naszych prace. Aktualnie istnieje szereg instytucji, które nie wymagają dokumentu potwierdzającego ukończenia szkoły artystycznej po to, by we własnych wnętrzach zaprezentować sztukę. Można także na własny koszt uczestniczyć  w targach sztuki – niekonieczne tych największych, ale istnieje przecież szereg inicjatyw oddolnych, które posiadają podobny charakter. Istnieją też działania typu open studio czy wystawy w mieszkaniach prywatnych. Jest możliwość wystawiania się w licznych kawiarniach, a także pomniejszych galeriach, nie wspominając już galeriach on-line czy niektórych aukcjach młodej sztuki. Tanim kosztem – proszę mi wierzyć, da się to zrobić tanim kosztem – można również wydrukować materiały promocyjne – mały folder, pocztówki/ulotki, ulotki/wizytówki (kombinacji jet mnóstwo) – i zostawić je w kilku strategicznych miejscach.

Pamiętać też należy o stronie internetowej i o takich kanałach promocji, jak social media, które poświęcone będą naszej twórczości. Należy prowadzić ją rzetelnie, umieszczając wszelkie aktualności – zdjęcia nowych prac, wydarzenia odbywające się  w naszym życiu artystycznym, wszystkie wystawy. Aktualizacja jest bardzo ważna. Poza tym, posiadając stronę prywatną, należy też włożyć nieco więcej pracy w jej pozycjonowanie. Nie trzeba do tego zatrudniać specjalisty, tyko poświęcić trochę czasu na zapoznanie się z zasadami mówiącymi jak to robić. Powinno się opłacić.

Wydaje się przy tym, że najważniejszą kwestią jest to, aby wierzyć w siebie i w realizacje, które się tworzy. Reszta – oczywiście dzięki ciężkiej pracy – przyjdzie sama.

Oczywiście zachęcamy do kontaktu wszystkich tych, którzy posiadają inne nurtujące pytania czy zagadnienia warte omówienia.