Fotograf, reżyser, bliski współpracownik Depeche Mode. Anton Corbijn to jeden z najbardziej wpływowych artystów wizualnych lat 90. ubiegłego wieku. Od dekady obecny w branży, choć działa raczej zza kulis, w cieniu. Zawsze ukryty za obiektywem. Jaki wpływ estetyka Corbijna wywarła na współczesna kulturę i sztukę?

Corbijn – fotograf

Corbijn urodził się w 1955 roku w Strijen w Holandii. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczął w latach 70. ubiegłego wieku za sprawą fotografii koncertowej. Twórczość Corbijna już na stałe splotła się z muzyką. Fotografował wówczas artystów takich jak Herman Brood czy David Bowie. Był stałym współpracownikiem wielu londyńskich branżowych czasopism m.in. New Musical Express (NME) oraz The Face. Z czasem stał się rozpoznawalnym fotografem o wyrazistym, surowym i minimalistycznym stylu, a większość z jego prac powstała w czerni i bieli. W ciągu całej swojej kariery uwieczniał największe gwiazdy – Boba Dylana, Joy Division, Bruce’a Springsteena, Björk, a także wybitne osobowości ze świata nauki jak np. Stephen Hawking. Corbijn stworzył również wiele okładek albumów muzycznych w tym dla Nicka Cave’a oraz The Rolling Stones.

Kultowe teledyski

W latach 80. Corbijn rozszerzył swoją aktywność artystyczną o kręcenie teledysków. W roli reżysera wideoklipu zadebiutował w 1983 roku. Nakręcił wówczas obraz do singla “Hockey” niemieckiego zespołu Palais Schaumburg. Zrealizował w sumie łącznie ponad 80 wideoklipów, a najważniejszy etap w jego karierze przypada na lata 90. Do najbardziej kultowych teledysków Corbijna zalicza się “Enjoy the Silence” Depeche Mode, “One” U2 oraz “Heart-Shaped Box” Nirvany, czyli ponadczasowe przeboje. Artysta współpracował również z najważniejszymi formacjami muzycznymi nowego pokolenia m.in. z zespołem Coldplay (“Viva la Vida”) oraz Arcade Fire (“Reflektor”). Ostatnim wyreżyserowanym przez niego wideoklipem był obraz do “Cover Me” Depeche Mode z 2017 roku.

Depeche Mode i U2

Z dwoma zespołami Corbijna łączyła wyjątkowa, symbiotyczna i artystyczna więź. Przez lata był stałym współpracownikiem Depeche Mode i U2, czyli jednych z najpopularniejszych i najbardziej wpływowych zespołów muzycznych w historii. Tworzył dla nich nie tylko teledyski, ale także okładki płyt i oprawy wizualne towarzyszące działaniom promocyjnym i trasom koncertowym. Jak podkreśla sam Corbijn z Depeche Mode łączy go artystyczna wrażliwość. Ich współpraca rozpoczęła się w 1986 roku za sprawą teledysku do “A Question of Time” i trwa do dzisiaj. Artyści nakręcili wspólnie ponad 20 wideoklipów. Corbijn jest także autorem obszernej publikacji liczącej ponad 500 stron. Album to fotograficzna dokumentacja historii zespołu opowiedzianej z perspektywy obrazów Corbijna.

Reżyser-esteta

Sam Corbijn przyznaje, że nie jest wystarczająco wykształcony – ani jako filmowiec ani jako filmoznawca. Nie przeszkodziło mu to jednak w stworzeniu fascynujących produkcji, które zostały docenione przez krytyków i widownię. Talent artysty do opowiadania obrazem jest niepodważalny. Zamienił aparat na kamerę, a intuicja pokierowała jego wyobraźnią. Jego doskonały warsztat widać przede wszystkim w starannie skomponowanych kadrach. Najbardziej znamienny dla Corbijna jest “Control” – jego pełnometrażowy debiut przedstawiający ostatnie dni z życia Iana Curtisa, lidera Joy Division. To połączenie ascetycznego, czarno-białego stylu oraz muzycznych korzeni. Na swoim koncie ma także inne tytuły w tym “Amerykanina” z Georgem Clooneyem w roli głównej oraz “Life”.

Kreator popkultury

Nostalgia za latami 90. trwa w najlepsze. Dowodem na to może jest choćby popularność książki dziennikarki radiowej Anny Gacek pt. “Ekstaza. Lata 90. Początek”. To tęsknota nie tyle za samą muzyką, co za estetyką. Nie da się ukryć, że Corbijn wypracował unikatowy styl uwieczniając największe osobowości ostatnich dekad. Konto artysty na Instagramie to z jednej strony retrospektywa twórczości, z drugiej osobisty dziennik człowieka wrażliwego na sztukę. Lata 90. ożywają za sprawą jego fotografii, choć wielu ludzi wciąż nie ma pojęcia za jak wiele kultowych obrazów odpowiada Corbijn.